Skip to main content

Posts

Μην πυροβολείτε τους ολιγάρχες!

Διεθνή μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για ολιγάρχες που ελέγχουν την Ελλάδα. Ποιος περίμεναν να κυβερνά; Το αόρατο χέρι του Ανταμ Σμιθ; του Άρη Χατζηστεφάνου Δημοκρατία, έλεγε ο Αριστοτέλης, είναι το καθεστώς στο οποίο κυριαρχούν οι ελεύθεροι και φτωχοί, ενώ ολιγαρχία, όταν κυριαρχούν οι πλούσιοι και ευγενούς καταγωγής. Ο ορισμός είναι τόσο ξεκάθαρος ώστε είναι σχεδόν αδύνατο να τον ξεχάσεις. Στο πέρασμα των χρόνων, όμως, πολλοί ήταν οι πλούσιοι και ολιγάριθμοι που προσποιούνταν ότι δεν τους αρμόζει ο τίτλος του ολιγάρχη. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης ο όρος «ολιγάρχες» έφτασε να χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για τους νέους επιχειρηματίες της Ρωσίας και του πρώην ανατολικού μπλοκ που θησαύρισαν σε διάστημα λίγων ημερών λεηλατώντας τη δημόσια περιουσία. Ο όρος επανήλθε στο καθημερινό λεξιλόγιο της Δύσης μετά την πραξικοπηματική ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ. Αυτό που ποτέ δεν αναφέρουν όμως τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης

Kobani must not fall, Kobani must win!

SYRIZA MP Nantia Valavani in a mission at Kobani Part I Turkish-Syrian borders, a night of 28th October at the "dead zone" outside a village close to Suruc, three kilometers from the "free-besieged" Kobani. The absolute darkness in the night is broken only by small fires on the dusty desert. Around of each one there is a small group of people sitting on cement tiles: My mind goes to Rembrandt's "The Night Watch", which depicts some higher officers guarding the Queen. Here, however, the national guard, nearly 500 people every night, is consisted by the civilians of this area and others who came from far and left their jobs to guard every day from five in the afternoon when the night falls until five in the morning with the first light. They "guard" not queens, but 2000 young fighters on the other side: They observe and monitor with cameras everything alongside the three most crucial kilometers at the Syrian bord

Το Κομπάνι δεν πρέπει να πέσει, το Κομπάνι πρέπει να νικήσει!

της Νάντιας Βαλαβάνη Τουρκοσυριακά σύνορα, βραδινό της 28ης Οκτωβρίου στη «νεκρή ζώνη» έξω από ένα χωριό δίπλα στο Σουρούτς, 3 χιλιόμετρα απέναντι από το «ελεύθερο πολιορκημένο» Κομπάνι. Το απόλυτο σκοτάδι της νύχτας – στο Κομπάνι επικρατεί συσκότιση, από την εδώ πλευρά δεν υπάρχει φωτισμός – σπάνε μόνο μικρές φωτιές διάσπαρτες πάνω στη χωμάτινη «έρημο». Γύρω απ’ την καθεμιά, πάνω σε τσιμεντόλιθους, κάθεται κι από μια μικρή ομάδα ανθρώπων: Στη «Νυχτερινή Περίπολο» του Ρέμπραντ, που μου έρχεται στο μυαλό συνειρμικά, απεικονίζονται ανώτεροι αξιωματικοί που φρουρούσαν τη βασίλισσα. Αυτή εδώ η πολιτική φρουρά όμως, περίπου 500 άνθρωποι κάθε βράδυ, απαρτίζεται από πολίτες της περιοχής, αλλά κι από άλλους από τόσο μακριά όσο απ’ την Πόλη, που έχουν παρατήσει τις δουλειές τους για να φυλάνε άγρυπνη σκοπιά καθημερινά απ΄ τις 5 το απόγευμα που νυχτώνει μέχρι τις 5 το πρωί που χαράζει. Και «φρουρούν» όχι βασίλισσες, αλλά τις 2000 νεαρές μαχήτριες και μαχητές απέναντ

Νεοφιλελεύθεροι Ταλιμπάν vs Eλληνικός λαός

Καθώς η συγκυβέρνηση των Μνημονίων αισθάνεται τις μέρες της να λιγοστεύουν και το τέλος της να πλησιάζει, γίνεται όλο και πιο πιο υποκριτική, εκβιαστική και αδίστακτη απέναντι στον ελληνικό λαό. Έναν λαό που τον παρέδωσε αμαχητί επί χρόνια στο έλεος των Αγορών, των κερδοσκόπων και της Τρόικας. Που τον έπνιξε στην φτώχεια, στην εξαθλίωση και στα χρέη για να ανθίσουν τα νούμερα, να σωθούν οι τράπεζες, να ικανοποιηθούν οι πιστωτές και να “αποκατασταθεί η κανονικότητα”. του Γιώργου Στάμκου Ανομολόγητο σύνθημά της: “Στύψτε το πορτοκάλι μέχρι να τσιρίξουν τα κουκούτσια!” Επίσημο της αφήγημα: η “δημοσιονομική εξυγίανση”, η “ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας”, οι “μεταρρυθμίσεις” κ.α. Στην πραγματικότητα εφάρμοζαν απλά κοινωνική σφαγή βαπτίζοντας την “πρωτογενές πλεόνασμα”. Πολύ Σοκ κι ελάχιστη Θεραπεία εφαρμόζοντας τη συνηθισμένη νεοφιλελεύθερη συνταγή, που έσπειρε την καταστροφή σε όσες χώρες εφαρμόστηκε ως σήμερα: μαζικές απολύσεις, περικοπές κοινωνικών δαπανών, ιδι

Revolution, Evolution or Revolutionary Evolution?

by system failure There is only one letter that separates these two words [evolution - (r)evolution], yet how close, or, how far stand to each other? The term Evolution usually defines the biological progress of species (of course this is a simplified short definition), however, assuming that we can use the term Evolution in the socio-political field, both these concepts can be used to express types of processes which can drive societies into a more advanced socio-political organizing. If we accept the usage of these terms for such a purpose, then we have two concepts leading theoretically to the same result, but with quite a different approach. Revolution express the willing of the majority to change the authoritarian characteristics of a society and build a more democratic, equitable, balanced and therefore, advanced society. It is usually violent, has certain leaders and motives, can be seen directly and brings rapid changes that shape a new society. Evolution,