Ο Κούλης ετοιμάζει κράτος σκληρής καταστολής ...

failed evolution

Το νέο παραλήρημα Μητσοτάκη που ξεκίνησε τη χθεσινή του ομιλία στη βουλή με τα κοινότυπα συστημικά τσιτάτα περί 'μιας και μοναδικής βίας', αυτή τη φορά έχει μια βαθύτερη εξήγηση.

Δεν έχει να κάνει απλά με το γεγονός ότι το κόμμα του βρίσκεται σε παρακμή και ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτα απολύτως στον Ελληνικό λαό πέρα από τη γνωστή συνταγή σκληρής λιτότητας που επιβάλλει παντού ο άξονας Βρυξελλών-Βερολίνου, στην οποία και ο ίδιος άλλωστε είναι ιδεολογικά ταγμένος.

Δεν έχει να κάνει απλά με μια απόπειρα αποπροσανατολισμού της κουβέντας από την καυτή πατάτα της οικονομίας, όπου εκεί η Νέα Δημοκρατία δεν έχει και δεν μπορεί να παρουσιάσει ούτε μία, έστω στοιχειώδη εναλλακτική.

Έχει να κάνει κυρίως με το νέο πονοκέφαλο που του έφεραν πρώην και νυν στελέχη της δεξιάς παράταξης, τα οποία άμεσα ή έμμεσα επικρότησαν την τραμπούκικη επίθεση κατά του Μπουτάρη.

Και αυτό γιατί με τις δηλώσεις αυτές έβαλαν δυναμίτη (από την άκρα δεξιά βεβαίως μεριά), στα θεμέλια του αφηγήματος του νεοφιλελεύθερου αστικού καθεστώτος περί 'μιας και μοναδικής βίας' η οποία είναι 'καταδικαστέα απ'όπου και αν προέρχεται'.

Ο πανικός των συστημικών φερέφωνων μετά τις δηλώσεις των στελεχών της δεξιάς ήταν χαρακτηριστικός, αφού έσπευσαν να τις επικαλύψουν, ανασύροντας τη θεωρία των δύο άκρων και χρησιμοποιώντας μια κραυγαλέα ισοπεδωτική λογική σε βαθμό ανοησίας. Έτσι, για παράδειγμα, το γιαούρτωμα εξισώθηκε με το μαχαίρωμα, κάτω από την ομπρέλα αυτού του αφηγήματος.

Αλλά και η αγωνία Μητσοτάκη να καθησυχάσει το αστικό καθεστώς ήταν ξεκάθαρη. Η φράση του «Δεν σας επιτρέπω να αφήσετε το παραμικρό υπονοούμενο ότι η ΝΔ έχει οποιαδήποτε σχέση με οποιαδήποτε έκφραση βίας», έγινε για να αποκαταστήσει την τάξη, υποδηλώνοντας ότι η παράταξή του θα παραμείνει πιστή στο αφήγημα περί 'μιας και μοναδικής βίας'.

Όμως πέρα από τις γενικότητες, ο Μητσοτάκης ξεκίνησε το παραλήρημα του περί βίας αναφερόμενος συγκεκριμένα στα 'Εξάρχεια', τους 'Ρουβίκωνες' και τους 'αγανακτισμένους'. Και στο σημείο αυτό, πάλι κάτι ξέχασε: τους φασίστες.

Έτσι, έστειλε σήμα στους μηχανισμούς του αστικού καθεστώτος ότι θα συνεχίζει να το προστατεύει εγκαθιστώντας ένα κράτος σκληρής καταστολής, χωρίς να πειράξει το ακροδεξιό βαθύ κράτος που επιστρατεύει η εγχώρια ολιγαρχία όταν αισθάνεται κίνδυνο. Ένας κίνδυνος που μπορεί να έρθει σε περίπτωση νέων αναταραχών από τις βάναυσες πολιτικές λιτότητας που ο Μητσοτάκης θα συνεχίσει να εφαρμόζει πιστά.

Αφού λοιπόν δεν πρόκειται να φέρει καμία πραγματική αλλαγή προς όφελος των πολιτών, παρά θα συνεχίσει το ίδιο μοντέλο που επιβάλλει έτσι και αλλιώς η ευρωζώνη, θα χρειαστεί να έχει με το μέρος του όλο το οπλοστάσιο της προπαγάνδας των συστημικών ΜΜΕ πριν από τις εκλογές, όποτε και αν γίνουν.

Διότι μπορεί και ο Τσίπρας να εφαρμόζει (και θα συνεχίσει να εφαρμόζει το ίδιο μοντέλο), αλλά τουλάχιστον είναι απαλλαγμένος από το γεμάτο σκάνδαλα παρελθόν του Μητσοτάκη και της παράταξής του, που μαζί με το ΠΑΣΟΚ, οδήγησαν τη χώρα τελικά στη χρεοκοπία.